وعده کرده بودم 40 شب...

نمیخواهم خلف وعده کرده باشم. من کودکی ترسو، از این همه شلوغی گریزان! دستانت را باز کن، میخواهم در دستانت پنهان شوم...

اشک پرده در

قطار رفته است، تمام ایستگاه رفته است،

تمام این مسافران مرده در عزای تو،

و من سوار بر قطار، به جست و جوی رد پای تو،

به سمت شهرِ پر صدایِ خالی از صدای تو،

قطار رفته است.

فقط تو مانده‌ای...

چه قدر دلم تنگ شده برای آنجا که هیچ کس مرا نمی شناسد جز تو...